- คุณสมภพ ตรีศิริพิศาล
- ท่านเกิดปี พ.ศ. 2489 ปัจจุบันท่านอายุ 70 ปี จบการศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลับธรรมศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ ปัจจุบัน ท่านดำรงตำแหน่ง ประธานกรรมการโรงแรมเอวาน่า บางนา, แหลมฉบัง, ไบเทค
“ผมเล่นโยคะ ผมนั่งสมาธิ ผมรำมวยจีน ว่ายน้ำ ทำทุกวิธีทางเพื่อให้ชีวิตอยู่ได้ แต่ก็นอนไม่หลับ”
ผมเกิดมาในครอบครัวที่พอมีฐานะ เป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง มีนิสัยอวดดีและอารมณ์ร้อน ผมป่วยด้วยโรคนอนไม่หลับตั้งแต่อายุ 17 ปี คุณพ่อพาไปรักษาทั้งหมอไทย หมอจีน หมอฝรั่ง ก็ไม่หาย คุณแม่พาไปรักษากับคนทรงเจ้าที่แถววงเวียนใหญ่ ผมกินขี้ธูป กินกระดาษเงิน กระดาษทองก็ไม่หาย สุดท้ายคุณพ่อพาผมไปรักษาที่ประเทศญี่ปุ่น ก็ไม่หาย ในที่สุดทางบ้านก็ไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ผมอีกต่อไป
ผมต้องต่อสู้กับโรคนอนไม่หลับด้วยผมเอง ใครพูดอย่างไร ผมจะทำตาม ผมเล่นโยคะ ผมนั่งสมาธิ ผมรำมวยจีน ว่ายน้ำ ทำทุกวิธีทางเพื่อให้ชีวิตอยู่ได้ แต่ก็นอนไม่หลับ ผลกระทบทำให้สุขภาพทรุดโทรม จมูกแดงกร่ำ หน้าตามีฝ้าเต็มไปหมด ระบบย่อยอาหารและระบบขับถ่ายผิดปกติ กินไม่ค่อยลง ไม่มีกำลัง ผมทุกข์ใจมาก และสิ่งนี้ทำให้ผมต้องลาออกจากราชการ ผมรับราชการเป็นปลัดอำเภอที่อำเภอลาดบัวหลวง จ. พระนครศรีอยุธยา ทำอยู่ 5 ปี แต่เพราะโรคนอนไม่หลับทำให้ผมทำงานไม่ไหว จากนั้นผมก็เลยไม่ได้ทำงานและเริ่มประชดชีวิตเมื่อนอนไม่หลับก็เลยไปเล่นการพนัน การพนันเป็นสิ่งที่ผมชอบมาก ผมเล่นเกือบทุกวัน เที่ยวเตร่ไปอาบอบนวด ว่างก็เข้าบ่อนทั้งในและต่างประเทศ เล่นนานเข้าก็รับเป็นเจ้ามือหวยเอง ผมมีรายได้จากหวยเดือนละล้านสองล้าน มีเงินใช้เหลือเฟือจนนำไปลงทุนหลายอย่างและในปี 2540 ปีนั้นเศรษฐกิจย่ำแย่ ผมใช้เงินเกินตัว หมุนไม่ทัน จนเป็นหนี้ธนาคารและโดนธนาคารฟ้องบังคับคดี
ส่วนในด้านครอบครัวผมก็ไม่รู้จักความรัก รักใครไม่เป็น เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น แต่งงานกับภรรยาก็ไม่รักเขา และทะเลาะกันเกือบทุกวัน ผมข่มเหงเขากว่ายี่สิบปี เขาก็ไม่โต้ตอบ เขาเป็นคนจิตใจดีมากแต่ก็เก็บกดจนเป็นคนพูดน้อย ผมมีลูกกับเขา 7 คน แต่ลูกก็ไม่ได้รับความอบอุ่นเพราะผมไม่ได้ดูแลเค้าได้แต่ให้เงินอย่างเดียว ลูกเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ก็ทำให้พวกเขามีปัญหาด้านจิตใจ ชีวิตผมล้มเหลว ชีวิตผมเหมือนอยู่ในความมืด
เมื่อปี 2537 ได้มีคริสเตียนคนหนึ่งได้มาประกาศเรื่องพระเจ้าให้ผมฟัง หลายครั้งหลายหน ผมไม่เชื่อ ผมถามเธอว่าพระเจ้าอยู่ที่ไหน มองก็ไม่เห็น และจะให้ผมเชื่อพระเจ้าได้อย่างไร แต่เธอก็มาหลายครั้งหลายหน จนผมรู้สึกเกรงใจเธอ และก็อยากหายจากโรคนอนไม่หลับด้วย ผมจึงตัดสินใจไปโบสถ์กับเธอ วันแรกที่ไปโบสถ์อาจารย์ก็เชิญให้ผมรับเชื่อ ขณะนั้นผมคิดว่า ถ้าพระเจ้ามีจริงพระองค์อาจจะรักษาผมให้หายได้ แต่ถ้าพระเจ้าไม่มีจริงผมก็เหมือนเดิมไม่หายก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าไม่เชื่อก็ไม่มีโอกาสหาย ผมตัดสินใจรับเชื่อ หลังจากนั้น อาจารย์ที่โบสถ์ได้สอนผมเกี่ยวกับการอ่านพระคัมภีร์และการอธิษฐานโดยบอกว่าก่อนนอนให้อ่านพระคัมภีร์ทุกคืน ผมได้อ่านพระคัมภีร์ก็มีความรู้สึกนอนหลับดีขึ้น คืนไหนไม่อ่านก็นอนไม่หลับเหมือนเดิม จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี
เมื่อมาเชื่อพระเจ้า เป็นเรื่องที่แปลกมาก คือผมเกิดความสว่างในชีวิตหลักจากที่ตกอยู่ในความมืด(ฝ่ายจิตวิญญาณ) มายาวนานผมเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบครอบครัว เริ่มรู้สึกรักภรรยาและลูก ๆ ผมเลิกเล่นการพนันทุกชนิดภายใน 7 วัน เลิกเที่ยวเตร่ เลิกเป็นเจ้ามือหวย เลิกเล่นการพนัน เลิกอบายมุขทุกอย่างได้อย่างมหัศจรรย์ จนเพื่อน ๆ ผมก็ไม่ยอมเชื่อ แต่แทนที่ภรรยาผมจะดีใจที่ผมมาเชื่อพระเจ้าและเป็นคนดี เธอกลับไม่พอใจและต่อต้านพระเจ้าสุด ๆ ผมไปโบสถ์เธอก็ไปวัด ผมฟังเพลงพระเจ้าเธอก็ซื้อเทปธรรมะมาฟัง ลูก ๆ ก็เริ่มสับสนเพราะพ่อกับแม่ไปคนละทาง แต่ก็ขอบคุณพระเจ้า หลังจากที่ผมมาเชื่อพระเจ้า 4-5 ปี เธอก็ตัดสินใจมาเชื่อพระเจ้า หลังจากที่ผมกลับภรรยามาเชื่อพระเจ้าเราก็เริ่มไปโบสถ์ด้วยกัน สภาพภายในครอบครัวก็ดีขึ้น เดี๋ยวนี้ครอบครัวเรามีความสุขและมีความเข้าใจกัน แทบจะไม่ทะเลาะกันเลย ผิดกับเมื่อก่อนมาเชื่อพระเจ้าเราทะเลาะกันเกือบทุกวัน ครอบครัวของเราอบอุ่นและมีความสุข ลูกๆ ทุกคนก็ประสบความสำเร็จในชีวิต และมาช่วยผมทำธุรกิจเกือบทุกคน
พระเจ้าผู้ทรงอัศจรรย์ พระองค์ช่วยผมอย่างอัศจรรย์ในเรื่องการเจ็บป่วยจากการนอนไม่หลับ สุขภาพผมก็ดีแข็งแรง จากธุรกิจมีปัญหาด้านโรงแรม พระเจ้าก็ทรงให้มีคนมาพักที่โรงแรมมากขึ้น ธุรกิจโรงแรมก็เจริญก้าวหน้า ลูกๆจากที่มีปัญหา จากเกเรก็กลับมาเรียนเก่ง และดีขึ้นทุกๆคน และมารับใช้พระเจ้า
เป้าหมายชีวิตผมเปลี่ยนไป ก่อนที่จะมาเชื่อพระเจ้าคิดอยากรวยโดยไม่คิดถึงสังคม ทำธุรกิจด้วยความเห็นแก่ตัวเอาเปรียบผู้อื่น แต่หลังจากมาเชื่อพระเจ้าความคิดทำธุรกิจเปลี่ยนแปลงไป ต้องการทำธุรกิจเพื่อสังคม ไม่ค้ากำไรเกินควร เมื่อมีผลกำไรรู้จักแบ่งผันเพื่อสังคม มีความรักผู้อื่น (รักลูกน้อง, รักลูกค้า, รักครอบครัว,รักประเทศชาติ) ทุกวันนี้มีความสุขจากการทำงาน ตั้งใจว่าจะทำแต่ความดี มีศีลธรรมและมีคุณธรรม ในอดีตเคยทำให้ผู้ใดไม่พอใจก็ขอโทษด้วย
“พระเจ้าผู้ทรงอัศจรรย์ พระองค์ช่วยผมอย่างอัศจรรย์ในเรื่องการเจ็บป่วยจากการนอนไม่หลับ”
